Hosea 2

1

(1-12) Para sadulurira lanang padha sira kandhanana: “Ami!”, lan marang sadulurira wadon: “Rukhama!”

Israel ditampik sarta kabangun maneh 2

(2-1) “Biyungira lapurna, iya lapurna,

awitdene iku dudu garwaningSun,

lan Ingsun iki dudu kakunge;

konen mbuwang panyundele saka ing raine,

lan anggone laku jina saka ing selaning susune,

3

(2-2) supaya aja nganti Sundhedheli sandhangane kongsi wuda,

Sundadekake padha kaya ing nalika laire,

Sundamel kaya pasamunan,

Sundadekake kaya tanah mati,

banjur Suntegakake nganti mati kasatan.

4

(2-3) Anadene anak-anake padha ora Sunwelasi,

awitdene iku padha anak sundel.

5

(2-4) Marga biyunge dadi sundel;

kang ngetengake wus nindakake kanisthan,

awit pangucape: Aku arep ngetutake para bedhanganku,

kang aweh roti lan banyu pangombenku

kain wol lan lenaku, lengan lan omben-ombenku.

6

(2-5) Mulane lah dalane bakal Sunpasangi sangkrah eri,

sarta wong iku bakal Sunpageri tembok mubeng,

satemah ora bisa nemu dalan-dalane.

7

(2-6) Banjur arep ngoyak-oyak para bedhangane,

nanging ora bakal kecandhak,

sarta arep nggoleki para bedhangane iku,

nanging ora ketemu.

Temah banjur bakal ngucap: Dakbali

ngulihi bojoku jaka-lara,

marga kaananku nalika samana luwih kapenak

tinimbang karo saiki.

8

(2-7) Nanging dheweke iku ora ngrumangsani

yen Ingsun kang maringi

gandum, anggur lan lenga,

sarta kang ngakehake salakane

lan mase kang dianggo gawe reca Baal.

9

(2-8) Mulane Ingsun bakal mundhut baline

gandumingSun ing kala mangsane,

lan angguringSun ing saben wektune,

apadene ngrampas wol lan lenaningSun

kang kanggo nutupi kawirangane.

10

(2-9) Sarta saiki bakal Suneler kawirangane,

ana ing ngarepe para bedhangane,

lan ora ana wong kang bakal ngluwari dheweke

saka ing astaningSun.

11

(2-10) Sakehe kabungahane bakal Sunuwisi

riyayane, lan sasine anyar apadene dina Sabate

lan sakehe dinane gedhe.

12

(2-11) Ingsun bakal nyirnakake wite anggur lan wite anjir,

kang wus padha diucapake:

Iki kabeh paweweh marang aku,

kang diwenehake marang aku dening kekasihku.

Iku bakal Sundadekake alas,

lan kewan ing ara-ara bakal mangani iku nganti entek.

13

(2-12) Karomaneh dheweke bakal Sunukum marga saka dina-dina

nalika nyaosake kurban marang para Baal,

sarta nganggo anting-antinge lan kalunge,

tuwin banjur ngetutake para bedhangane

nanging lali marang Ingsun,”

mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.

14

(2-13) “Kang iku, dheweke bakal Sunarih-arih,

sarta Sunajak menyang ing pasamunan,

lan Sunpangandikani kang gawe leganing atine.

15

(2-14) Ingsun bakal maringake kebone anggur ana ing kana,

apadene Sunparingi lebak Akhor

minangka gapuraning pangarep-arep.

Ana ing kono dheweke bakal ngidung-ngidung kaya nalika isih enom,

kaya nalika mangkat metu saka ing tanah Mesir.

16

(2-15) Ing dina iku -- mangkono pangandikaning Sang Yehuwah --,

Ingsun bakal sira sebut: Kakung kawula,

lan Ingsun ora sira sebut maneh: Baal kawula!

17

(2-16) Karomaneh jenenge sakehe Baal bakal Sunbirat saka ing cangkemira,

banjur ora disebut-sebut maneh.

18

(2-17) Sarta ing dina iku sira bakal Sundamelake prajanjian

karo sato-kewan ing ara-ara lan manuk-manuk ing awang-awang,

apadene karo sakabehe kewan kang gumremet ana ing bumi.

Gandhewa, pedhang sarta pirantining perang bakal padha Sunsirnakake saka ing bumi,

tuwin sira bakal Sundamel bisa nglegeyeh kalawan tentrem.

19

(2-18) Sira bakal Sunpundhut garwa kanggo ing salawas-lawase,

lan anggoningSun mundhut garwa sira iku kalawan kaadilan lan kabeneran,

sarta kalawan sih-susetya lan sih-katresnan.

20

(2-19) Sira bakal Sunpundhut garwa kalawan setya-tuhu,

satemah sira bakal wanuh marang Pangeran Yehuwah.

21

(2-20) Ing nalika iku -- mangkono pangandikaning Sang Yehuwah --

Ingsun bakal midhangetake marang langit,

lan langit bakal ngrungokake marang bumi.

22

(2-21) Bumi bakal ngrungokake marang gandum, anggur lan lenga,

sarta iku bakal padha ngrungokake marang Yizreel.

23

(2-22) Tumuli iku bakal Sunsebar ana ing bumi lan dadi kagunganingSun,

lan Ingsun bakal paring piwelas marang Lo-Rukhama,

tuwin Ingsun bakal ngandika marang Lo-Ami, iku:

Sira iku umatingSun!

Dene iku bakal munjuk: Dhuh Allah kawula!”