Imamat 13

PANGERAN ngandikakeun ieu papakon ka Musa jeung Harun.

Upama aya jelema nu kulitna carenang atawa radang atawa baruntus siga kasakit lepra kudu sina ngadeuheus ka imam kaom Harun,

menta dipariksa. Lamun bulu dina lebah eta jadi bodas jeung korengna legok, enya lepra. Ku imam kudu dinyatakeun najis.

Upama ukur semu bodas jeung henteu legok jeung buluna henteu jadi bodas, jelemana kerem tujuh poe.

Dina katujuh poena pariksa deui. Mun radangna henteu ngalegaan, kerem deui tujuh poe.

Dina katujuh poena pariksa deui. Upama radangna henteu ngalegaan malah ngipisan, eta radang biasa bae. Ku imam kudu dinyatakeun beresih. Pakeanana sina diseuseuh, jelemana geus beresih.

Upama ti saentas dipariksa jeung dinyatakeun beresih tea radangna ngalegaan, kudu ngadeuheus deui ka imam,

menta dipariksa deui. Upama tetela radangna ngalegaan, ku imam kudu dinyatakeun najis, sabab eta teh lepra.

Anu katerap ku kasakit anu disangka lepra, kudu ngadeuheus ka imam,

menta dipariksa. Upama radangna semu bodas jeung nanahan, sarta bulu lebah radangna jadi bodas,

eta tanda kasakit leprana geus lila. Ku imam kudu dinyatakeun najis. Teu kudu dikerem heula da geus sidik najisna.

Upama kasakitna geus nyaliara kana sirah jeung suku,

ku imam kudu dipariksa deui. Upama tetela geus nyaliara ka sakujur awakna, ku imam kudu dinyatakeun beresih. Upama saluluar kulitna jadi bodas, eta beresih.

Tapi upama radangna teh melekah, eta najis.

Ku imam kudu dipariksa deui. Upama bener radangna melekah, kudu dinyatakeun najis. Eta kasakit lepra. Jelemana jadi najis.

Upama jadi cageur sarta rupana jadi bodas, kudu ngadeuheus deui ka imam,

menta dipariksa. Upama urutna jadi bodas, ku imam kudu dinyatakeun beresih, sabab beresih.

Upama aya nu bisul cageur,

seug dina urutna jadi koreng semu bodas, atawa coklat bodas semu beureum, kudu ngadeuheus ka imam.

Ku imam kudu dipariksa. Upama korengna ngalegokan jeung buluna jadi bodas, eta teh lepra anu ngamimitianana dina urut bisul.

Tapi upama keur waktu dipariksa ku imam buluna henteu bodas jeung korengna henteu legok sarta warnana ipis, jelemana kudu dikerem tujuh poe heula.

Upama korengna ngalegaan, ku imam kudu dinyatakeun najis, eta lepra.

Upama angger sakitu henteu ngalegaan, eta mah urut bisul bae, ku imam kudu dinyatakeun beresih.

Anu kulitna tutung ku seuneu seug jadi boleksek jeung semu bodas atawa bodas semu beureum,

kudu dipariksakeun ka imam. Upama bulu lebah dinya jadi bodas sarta borokna legok, eta lepra, anu ngamimitianana dina bagian anu tutung. Ku imam kudu dinyatakeun najis.

Tapi lamun buluna henteu jadi bodas, korengna henteu legok sarta warnana ipis, ku imam kudu dikerem tujuh poe.

Dina katujuh poena ku imam kudu dipariksa deui. Upama ngalegaan, eta lepra, ku imam kudu dinyatakeun najis.

Tapi upama angger teu kitu kieu sarta warnana ipis, eta lain lepra, ukur koreng tapak kabeuleum bae, ku imam kudu dinyatakeun beresih.

Boh lalaki boh awewe anu koreng dina sirah atawa gado,

kudu dipariksakeun ka imam. Upama korengna legok sarta buukna jadi semu koneng jeung curiwing, eta teh lepra. Jelemana kudu dinyatakeun najis.

Upama waktu keur dipariksa ku imam korengna henteu legok, tapi buuk lebah dinya goreng jadina, jelemana kudu dikerem tujuh poe.

Dina katujuh poena ku imam kudu dipariksa deui. Lamun korengna henteu ngalegaan henteu ngalegokan sarta buukna geus henteu koneng,

buuk sabudeureun korengna sina dikurud. Terus kerem tujuh poe deui.

Dina katujuh poena ku imam kudu dipariksa deui. Lamun korengna angger henteu ngalegaan henteu ngalegokan, ku imam kudu dinyatakeun beresih, sarta jelemana kudu nyeuseuhan papakeanana.

Tapi upama ti saentas ku imam dinyatakeun beresih teh korengna ngalegaan,

ku imam kudu dipariksa deui. Lamun bener panyakitna ngalegaan, buuk atawa janggotna teu kudu dipariksa deui semu koneng henteuna, sabab geus tetela eta jelema teh jadi najis.

Tapi upama ceuk timbangan imam korengna henteu ngalegaan jeung buukna geus mimiti jaradi deui, ku imam kudu dinyatakeun geus beresih.

Boh lalaki boh awewe anu boga colat bodas dina kulit,

ku imam kudu dipariksa. Upama colat-colat bodasna lenang, eta ukur panyakit kulit biasa, jelemana tetep beresih.

Lalaki anu buukna maruragan nepi ka tarangna atawa sirah tukangna lenang, henteu matak najis.

(13:40)

Tapi upama dina bolenangna tea aya pitak-pitak bodas semu beureum, eta lepra.

Kudu dipariksakeun ka imam. Upama aya korengan anu warnana semu beureum,

eta tetela lepra anu ngamimitianana dina sirah. Ku imam kudu dinyatakeun najis.

Jelema anu katerap kasakit lepra, barang pakena kudu anu rubat-rabet, buukna teu meunang disisiran, jeung kudu nutupan beungeut beulah handap, sarta kudu ceceluk, "Najis! Najis!"

Sapanjang kasakitna tacan cageur mah dirina tetep najis, hirupna kudu mencil di luareun pasanggrahan, teu meunang campur jeung nu sejen.

Upama dina pakean-pakean aya tanda buluk, boh pakean tina lawon wol, boh tina lawon kaci,

atawa dina barang kulit atawa sakur barang tina kulit,

upama eta tanda buluk warnana geus semu hejo atawa semu beureum, eta tanda yen bulukna geus mimiti nemen, barangna kudu ditembongkeun ka imam.

Ku imam kudu diilikan, terus singkurkeun tujuh poe.

Dina poe katujuhna ku imam kudu diilikan deui. Upama tanda bulukna ngalegaan, eta barang jadi najis.

Ku imam kudu diduruk sabab bulukna bisi nerekab, jadi kudu diduruk ku seuneu sina beak.

Tapi upama buluk tea dina eta barang henteu ngalegaan,

ku imam kudu dititah dikumbah heula tuluy disingkurkeun tujuh poe deui.

Tuluy diilikan deui. Lamun warna bulukna henteu robah, sanajan teu ngalegaan eta barang masih keneh najis. Boh bulukna teh beulah luar boh beulah jero, eta barang kudu diduruk.

Tapi saupama tas diilikan deui bulukna teh siga geus rek leungit, barangna boh lawon boh kulit kudu disoehkeun.

Saupama geus kitu bulukna aya deui jeung ngalegaan, eta barang ku nu bogana kudu diduruk.

Upama eta buluk bisa leungit ku dikumbah, kumbah deui bae barangna ambeh beresih.

Kitu papakon ngeunaan hal buluk dina papakean atawa lawon boh tina wol atawa kaci, atawa dina barang naon bae anu dijieun tina kulit.