Imamat 23
PANGERAN ngandika deui ka Musa,
ngeunaan pikukuh poe-poe anu mulya pikeun urang Israil karumpul ngalakonan ibadahna.
Poe pikeun digawe lilana genep poe. Poe katujuh poe Sabat, poe pikeun reureuh. Dina poe eta maraneh ulah barang gawe, kudu karumpul ngabakti. Ngancik di mana bae, poe Sabat ku maraneh kudu disanggakeun ka PANGERAN.
Poe-poe mulya saban-saban cunduk waktuna kudu diumumkeun, nya eta ieu:
Pesta Paska teh pikeun ngagungkeun PANGERAN. Dimimitianana dina bulan kahiji tanggal opat belas, sanggeus surup panon poe.
Ari Pesta Roti Teu Make Ragi dimimitianana tanggal lima belasna. Tujuh poe lilana maraneh teu meunang ngadalahar roti anu diragi.
Dina poean mimiti pesta maraneh kudu kumpul ngabakti, sarta teu meunang barang gawe naon-naon.
Tujuh poe lilana maraneh kabeh kudu nyanggakeun kurban kadaharan ka PANGERAN. Dina poe katujuhna kudu kumpul deui ngabakti, sarta teu meunang barang gawe naon-naon.
Upama maraneh engke geus araya di tanah anu ku Kami rek dibikeun, lamun geus usum dibuat, keupeulan anu mimiti kudu diserenkeun ka imam.
(23:9)
Ku imam kudu disanggakeun ka PANGERAN, sangkan maraneh kamanah. Disanggakeunana kudu sabada poe Sabat, isukna.
Poe eta waktu nyanggakeun gandum tea, maraneh kudu ngabaktikeun anak domba jalu umur sataun anu mulus keur kurban beuleuman,
jeung tipung dua kilo campur minyak jetun keur kurban kadaharan. Seungitna eta kurban bakal ngabingahkeun ka PANGERAN. Jeung maraneh kudu ngahaturkeun anggur saliter.
Memeh eta kabeh disanggakeun, hasil dibuat teh can meunang didalahar, boh gilingna boh sanggrayna, boh anu geus jadi roti. Pikukuh ieu kudu digumatikeun turun-tumurun sapapanjangna.
Ti wates poe isukna sabada Sabat, nya eta ti wates maraneh nyanggakeun gandum tea ka PANGERAN, maraneh kudu ngitung waktu lilana campleng tujuh minggu.
Sabada poe Sabat anu katujuh tea isukna dina kalima puluh poena, maraneh kudu nyanggakeun deui hasil dibuat.
Unggal rumah tangga kudu nyanggakeun kurban asongan, roti dua siki ka PANGERAN, anu bahanna masing-masing dua kilo tipung beunang ngaragian, sarta asal tina gandum anu diala pangmimitina.
Kajaba ti eta roti, jamaah kudu nyanggakeun anak domba tujuh siki umur sataunan, sapi jalu hiji jeung embe dua, kabeh kudu anu mulus. Kabeh kudu dijieun kurban beuleuman haturan PANGERAN, bareng jeung kurban kadaharan kitu deui kurban anggur. Seungitna eta kurban bakal ngabingahkeun ka PANGERAN.
Jeung kudu nyanggakeun embe jalu hiji pikeun kurban pamupus dosa, jeung dua anak domba jalu anu umur sataun pikeun kurban karapihan.
Imam kudu nyanggakeun roti tea jeung dua anak domba ka PANGERAN, pikeun bagian imam. Eta kurban-kurban sipatna kabeh suci.
Dina poe eta maraneh teu meunang digawe, kudu kumpul ngabakti. Pikukuh ieu kudu digumatikeun ku maraneh turun-tumurun sapapanjangna di mana bae.
Lamun dibuat, gandum di sisi kotakan mah ulah diala, jeung anu kaliwat teu kaala ulah dibalikan, tinggalkeun bae pikeun anu mariskin jeung nu lain pribumi. PANGERAN teh Allah maraneh.
Bulan katujuh tanggal hiji kudu dipake reureuh jeung lamun geus aya sora tarompet maraneh kudu kumpul ngabakti.
(23:23)
Maraneh kudu nyanggakeun kurban kadaharan haturan PANGERAN jeung teu meunang digarawe.
Bulan katujuh tanggal sapuluh kudu ngayakeun upacara taunan pikeun ngahampura dosa jamaah. Poe eta teu meunang dahar naon-naon, kudu kumpul ngabakti jeung nyanggakeun kurban kadaharan ka PANGERAN.
(23:26)
Teu meunang digawe naon-naon, sabab poe eta teh poe pangampura dosa.
Sing saha anu barang dahar dina poe eta moal diaku deui umat Allah.
Jeung saha-saha anu digawe poe eta bakal tiwas ku PANGERAN ku manten.
Pikukuh ieu kudu digumatikeun turun-tumurun sapapanjangna di mana bae.
Ti semet surup panonpoe tanggal salapan bulan eta nepi ka surup panonpoe tanggal sapuluh, kudu dijieun poe reureuh anu hidmat, sarta sapapanjang waktu eta maraneh teu meunang barang dahar naon-naon.
Pesta Saung Daun dimimitian dina tanggal lima belas bulan katujuh, lilana tujuh poe.
(23:33)
Dina poe kahijina maraneh teu meunang digarawe, kudu ngadegkeun kumpulan ngabakti.
Saban poe di jero tujuh poe eta maraneh kudu nyanggakeun kurban kadaharan. Dina kadalapan poena kudu ngadegkeun deui kumpulan ngabakti jeung nyanggakeun kurban kadaharan. Poe eta poe ngabakti, teu meunang digarawe.
Eta poe-poe kaagamaan kudu dipake ngamulyakeun PANGERAN, nya eta kumpul ngabakti ka PANGERAN sarta nyanggakeun kurban kadaharan, kurban beuleuman, kurban gandum, kurban peuncitan, jeung kurban anggur, sakumaha anu baku sapopoe.
Ieu poe-poe kaagamaan teh ditambahkeun kana poe-poe Sabat. Ari kurban-kurban ditambahkeun kana pangbakti-pangbakti maraneh anu geus baku, kana kurban-kurban mayar kaul maraneh, jeung kana kurban-kurban maraneh ka PANGERAN ku karana suka sorangan.
Unggal tas dibuat kudu dipestakeun tujuh poe mimiti ti tanggal lima belas bulan katujuh. Dina poe kahijina kudu reureuh sing hidmat,
sarta kudu metik bubuahan nu pangalusna ti kebon maraneh, ngarala palapah korma jeung dangdaunan anu garomplok jeung gagangna, pikeun ngamimitian pesta kaagamaan ngamulyakeun PANGERAN,
anu lilana tujuh poe. Ieu pikukuh kudu dijalankeun turun-tumurun salawasana.
Salila tujuh poe sakumna urang Israil kudu caricing di saung-saung,
supaya anak incu maraneh nyarahoeun yen bareto basa ku PANGERAN dicandak kaluar ti Mesir dikersakeun kudu hirup di saung-saung. Mantenna teh PANGERAN, Allah maraneh.
Kitu pikukuh ti Musa ka urang Israil sarta maranehna kudu gumati kana pesta-pesta kaagamaan pikeun ngamulyakeun PANGERAN.