Kajadian 22

Hiji mangsa Allah nguji ka Ibrahim, timbalana-Na, "Ibrahim!" Ibrahim ngawaler, "Nun, aya pikersaeun naon?"

Timbalan Allah, "Anak kadeudeuh maneh anu ngan hiji-hijina, Ishak, bawa ka tanah Moria. Kurbankeun ku maneh ka ditu, duruk di hiji gunung anu ku Kami baris dituduhkeun."

Isukna, isuk-isuk pisan Ibrahim nyelaan kalde, meulahan suluh keur engke ngaduruk kurban. Bral angkat, nyandak Ishak jeung badega duaan, ngajugjug tempat anu dimaksad ku PANGERAN.

Nincak kana poe katiluna, tempat anu dijugjug teh geus tembong celak-celak.

Ibrahim ngalahir ka badegana, "Maraneh mah ngadaragoan di dieu bae, tungguan kalde. Kami jeung si Encep rek terus ka ditu, rek ngalampahkeun ibadah. Engke ge balik deui ka dieu."

Ishak ku anjeunna dipiwarang manggul suluh nu rek dipake ngaduruk kurban. Ibrahim ku anjeun ngajingjing gobang jeung areng ruhay, bral deui arangkat paduduaan.

Teu lila pok Ishak unjukan, "Ama!" Diwaler, "Naon Ujang?" Ishak, "Suluh nyandak, seuneu nyandak, dupi domba pikurbaneunana mana?"

Ibrahim ngawaler, "Enung, eta engke disayagikeun ku Allah ku manten." Ketruk arangkat deui paduduaan.

Sumping ka tempat anu dimaksad ku PANGERAN, Ibrahim ngadegkeun altar, terus suluhna ditumpukkeun di dinya. Reketek putrana diborogod, sok digolerkeun dina tumpukan suluh luhureun altar.

Kek Ibrahim kana gobang, seja meuncit putrana.

Sabot kitu, ngeng aya gentra malaikat PANGERAN ti langit, "Ibrahim, Ibrahim!" Anjeunna ngawaler, "Nun, ieu abdi!"

Gentra, "Ulah dipaehan budak teh, ulah digunasika! Ayeuna Kami nyaho, maneh sakitu nurutna ka Allah. Anak ngan sasiki-sikina dipenta ku Kami, ku maneh teu dikoretkeun."

Barang Ibrahim ngareret ka gigir, bet ningali aya domba jalu, tandukna kagubed ku areuy-areuyan. Tuluy ditewak, dipeuncit sarta diduruk dijieun kurban, gaganti putrana.

Ti dinya eta tempat ku Ibrahim disebut "PANGERAN Nu Nyayagikeun". Nepi ka kiwari oge disarebutna teh "Di Gunung PANGERAN Mantenna Nyayagikeun".

Malaikat PANGERAN ti langit ngagentraan deui ka Ibrahim,

"Kieu timbalan PANGERAN: ‘Ku sabab maneh geus sakitu nurutna, nepi ka teu ngoretkeun anak anu ngan sasiki-sikina dipenta ku Kami,

Kami jangji, Kami seja mere berkah tanpa wilangan. Seja ngarundaykeun turunan maneh, lobana lir bentang-bentang di langit, lir keusik di basisir. Turunan maneh baris mampuh nundung musuh-musuh.

Bangsa-bangsa saalam dunya baris mareunang berkah ku lantaran turunan maneh, sabab maneh tuhu kana parentah Kami.’"

Geus kitu Ibrahim nepangan badegana, tuluy bareng mulih ka babakanana di Bersyeba.

Hiji mangsa sanggeus kajadian di Gunung Moria tea, Ibrahim kenging wartos, yen Nahor, raina kagungan putra dalapan urang ti Milka, garwana.

Us cikalna, terus nungturun: Bus, Kemuel bapana Aram,

Kesed, Haso, Pildas, Yidlap jeung Betuel,

ramana Rabeka tea. Milka ngowokeun putra-putra dalapan urang lalaki ti Nahor carogena, saderekna Ibrahim.

Ari putra-putra ti garwa anu kadua, Ruma, nya eta: Tebah, Gaham, Tahas jeung Maaka.