Yeheskel 46
PANGERAN Nu Maha Agung nimbalan, "Gapura wetan paranti ka buruan jero, salila genep poe digawe kudu ngonci, ari saban poe Sabat jeung saban Pesta Bulan Anyar kudu dibuka.
Sabab pangereh kudu asup ka rohangan gede ti buruan luar make eta lawang, tuluy kudu nangtung palebah tihang eta gapura, sabot kurban panarima jeung kurban beuleuman dijalankeun ku imam. Pangereh kudu ngabakti di dinya, tuluy kudu kaluar deui. Eta gapura nepi ka burit teu meunang meundeut.
Unggal poe Sabat, kitu deui unggal Pesta Bulan Anyar, jalma rea kudu sarujud hareupeun eta gapura, ngabarakti.
Unggal poe Sabat, pangereh ka PANGERAN kudu nyanggakeun genep anak domba jeung hiji domba jalu anu taya cacadna, pikeun kurban beuleuman.
Unggal ngurbankeun hiji domba kudu ditambah ku kurban gandum tujuh belas satengah liter. Ari kurban anak domba mah tambahna meunang ku naon bae. Unggal kurban kadaharan kudu ditambah ku minyak jetun tilu liter.
Dina poe Pesta Bulan Anyar, raja kudu ngurbankeun sapi jalu hiji, anak domba genep, kabeh ulah aya cacadna.
Boh kurban sapi boh kurban domba, masing-masing sahijina kudu ditambah ku gandum tujuh belas satengah liter. Ari kurban anak domba, sahijina meunang ditambah ku naon bae niatna pangereh. Unggal kurban kadaharan kudu ditambah ku minyak jetun tilu liter.
Pangereh kaluarna ti rohangan gede kudu ka lawang gapura urut asupna.
Dina poe pesta naon bae, sanggeus jalma-jalma rengse ngabarakti ka PANGERAN, anu arasup ti lawang kaler kalaluarna kudu ka lawang kidul; anu arasupna ti lawang kidul kalaluarna kudu ka lawang kaler. Teu meunang aya nu kaluar ti lawang urutna asup, kudu make lawang anu peuntaseunana.
Pangereh asupna kudu bareng jeung jalma rea, kitu deui kaluarna.
Dina poe-poe peringetan jeung poe-poe pesta, tiap kurban sapi atawa domba, masing-masing sahijina kudu ditambah ku kurban kadaharan, tipung tujuh belas satengah liter. Ari pikeun tiap anak domba tambahna naon ge meunang. Unggal kurban kadaharan kudu ditambahan ku minyak jetun tilu liter.
Upama pangereh boga niat ngurban suka rela ka PANGERAN, boh kurban beuleuman, boh kurban panarima, kudu dipangmukakeun panto gapura wetan paranti ka buruan jero. Kurbanna kudu dipetakeun sakumaha kurban dina poe Sabat. Lamun pangereh geus kaluar, panto gapurana kudu ditutup deui."
PANGERAN nimbalan, "Unggal isuk ka PANGERAN kudu ngurbankeun anak domba hiji anu umur sataun anu taya cacadna, dijieun kurban beuleuman. Ieu kudu unggal poe.
Jaba ti eta unggal isuk kudu ngurbankeun tipung dua kilo jeung minyak jetun saliter pikeun ngadonanana. Kamistian nyanggakeun kurban kitu ka PANGERAN wajib salawasna,
nya eta saban isuk ka PANGERAN kudu ngurbankeun anak domba, tipung, jeung minyak jetun. Kudu kitu salawasna."
PANGERAN Nu Maha Agung nimbalan, "Upama pangereh ngawariskeun sabagian tanahna ka salah sahiji anakna anu lalaki, eta tanah jadi pusaka anakna, jadi tanah milik kulawargana.
Tapi upama merena tanah teh ka salah sahiji ponggawana, tanahna bakal pulang deui dina Taun Pamulihan, jadi deui milikna, manehna jeung anak-anakna anu hak ngamilik salalawasna.
Pangereh teu meunang nyokot tanah milik rahayat. Mun rek ngawariskeun tanah ka anak-anakna, kudu tanah milikna sorangan, ulah ngarampas tanah milik umat Kami."
Sanggeus kitu kaula ku jelema tea dibawa ka lawang kamar-kamar anu nyanghareup ka kaler, deukeut lawang buruan jero sisi kidul, nya eta kamar-kamar suci paranti para imam. Anjeunna nuduhkeun hiji tempat kuloneun eta kamar-kamar,
sarta sasauran kieu, "Eta tempat paranti imam-imam ngulub daging kurban panebus dosa jeung kurban panebus kasalahan, jeung paranti manggang kurban kadaharan, sabab bahan suci teu meunang aya anu kabawa ka buruan luar, bisi ngabahlakeun ka jalma rea."
Ti dinya kaula dibawa bijil ka buruan luar. Anjeunna nuduhkeun opat pojok buruan. Sihoreng di unggal pojokna teh aya deui buruan, masing-masing panjangna dua puluh meter rubakna lima belas meter.
(46:21)
Unggal buruan dikuriling ku tembok batu anu sakurilingna aya hawuan.
Anjeunna sasauran, "Eta teh dapur, paranti badega-badega Bait Allah ngarulub daging kurban ti jalma rea."