Ayub 41

(40-20) “Apa sira bisa nggered baya nganggo pancing,

utawa njiret ilate nganggo tali?

(40-21) Apa sira bisa ngetrapake tali penjalin ing irunge,

utawa nyublesake gantholan ing uwange.

(40-22) Apa kira-kira kewan mau bisa njaluk sih-piwelas marang sira,

utawa bisa calathu alus marang sira?

(40-23) Apa kira-kira bisa gawe prajanjian kalawan sira,

temah banjur sira dadekake batur ing salawase?

(40-24) Apa sira bisa dolanan karo kewan mau kayadene karo manuk,

sarta apa bisa sira dadekake dolananing anak-anakira wadon?

(40-25) Apa kira-kira kena didadekake daganganing para juru amek iwak,

utawa diedum-edum ing antarane para wong dagang?

(40-26) Apa kulite kena sira jojohi kalawan towok,

utawa endhase kalawan cempuling?

(40-27) Tanganira sira tumpangna ing endhase!

Elinga marang anggone tarung! --

(40-28) pangarep-arepira iku sanyata tanpa isi.

Lagi ndeleng kewan iku bae, wong wis ambruk.

(41-1) Mangsa anaa wong kang sembranane nganti wani nenangi nepsune baya iku,

lan sapa kang keconggah maju nglawan marang Ingsun?

(41-2) Sapa kang methukake Ingsun, kang Sundamel lestari slamet?

Samubarang kang ana sangisoring langit iku wus dadi kagunganingSun kabeh.

(41-3) Ingsun ora bakal nyidem kaananing gegelitane baya iku,

bab karosane lan endahing pawakane.

(41-4) Sapa kang bisa mbukak jubahe?

Sapa kang bisa nyuduk nganti tembus kerene kang rangkep iku?

(41-5) Sapa kang bisa ngengakake inebing cangkeme?

Ing sakubenging untune kaanane nggegirisi.

(41-6) Gigire awujud tameng-tameng kang santosa,

kang kraket rapet kaya segel.

(41-7) Siji lan sijine gandheng rapet

nganti ora bisa klebon angin;

(41-8) kang siji kelet karo sijine

cathok-cinathok ora kena kapisah.

(41-9) Samangsa wahing metu sunare,

matane kaya pletheking bangbang wetan.

(41-10) Cangkeme metu obore,

lan nyemburake geni kang pating pletik.

(41-11) Lenging irunge metu kukuse

kaya saka ing kwali kang umob isine kumebul.

(41-12) Ambekane ngobong areng,

cangkeme metu genine.

(41-13) Githoke kadunungan kakuwatan,

pagiris lincak-lincak ana ing ngarepe.

(41-14) Gembel-gembeling daginge padha kelet lengket.

kraket ing awake ora glembyar-glembyor.

(41-15) Atine atos kaya watu,

atose kaya watu landhesaning panggilingan.

(41-16) Samangsa gumregah, kabeh wong kang kwasa padha gumeter

dadi bingung jalaran wedi.

(41-17) Manawa dipedhang

ora pasah, mangkono uga ditumbak, ditowok utawa dipanah.

(41-18) Wesi dirasa kaya dami,

tembaga kaya kayu gapuk.

(41-19) Panah ora bisa nglungakake,

bebanggal watu kaya-kaya malih dadi damen.

(41-20) Gada dianggep merang

sarta sumiyuting towok digeguyu.

(41-21) Ing kurebe ana kang kaya wingka lincip-lincip,

manawa mengkureb ing endhutan kaya piranti pangruntuhan.

(41-22) Teleng didadekake molak-malik kaya godhongan ing kendhil,

sagara didadekake piranti ngolah campuran bumbon.

(41-23) Tabeting lakune sumunar,

satemah samodra kakira uwan dening wong.

(41-24) Ing salumahing bumi ora ana kang madhani,

iku makhluk kang ora kadunungan wedi.

(41-25) Kabeh kang luhur padha wedi karo kewan iku,

iku dadi ratune sakehing kewan galak.”