Ayub 40

(39-34) Sang Yehuwah tumuli nyambeti, pangandikane marang Ayub:

(39-35) “Si juru panutuh apa isih arep mabeni marang Kang Mahakwasa?

Kang nacad marang Gusti Allah iku supaya mangsulana!”

(39-36) Ing kono unjuke Ayub marang Sang Yehuwah:

(39-37) “Saestu, kawula punika asor sanget, kawula badhe ngaturaken wangsulan punapa dhateng Paduka?

Cangkem kawula kawula tutupi kalayan tangan.

(39-38) Sapisan kawula sampun gadhah pangucap, nanging badhe boten kawula lairaken malih;

malah kaping kalih, nanging boten badhe kawula lajengaken.”

(40-1) Pangeran Yehuwah banjur ngandika maneh marang Ayub saka ing satengahing prahara, mangkene:

(40-2) “Mara rumantia dikaya wong lanang;

“Sira bakal Sundangu, Ingsun unjukana wangsulan.

(40-3) Apa sira arep ngorakake pangadilaningSun

nyalahake Ingsun supaya bisa mbenerake awakira dhewe?

(40-4) Apa tanganira kaya astaning Allah,

lan apa sira bisa ngetokake swara gumludhug kaya Panjenengane?

(40-5) Yen mangkono awakira wenehana rerenggan kamulyan lan kaluhuran,

sira ngrasuka kaagungan lan prabawa!

(40-6) Esokna nepsunira kang mulad-mulad;

awasna saben wong kang kumlungkung lan sira esorna,

(40-7) awasna saben wong kang lumuhur-luhur iku lan dhingklukna.

Sarta wong duraka padha sira leburna ana ing panggonane!

(40-8) Pendhemen bebarengan ana ing njero lebu,

kunjaranen ana ing papan kang ndhelik,

(40-9) temah Ingsun bakal ngalembana marang sira,

amarga tanganira tengen ngolehake kaunggulan marang sira.”

(40-10) “Sira nyawanga jaran Nil, kang wus Suntitahake uga kaya sira.

Iku mangan suket kaya sapi.

(40-11) Sira mawanga karosane kang dumunung ana ing lempenge

kakuwatane kang ana ing ototing wetenge!

(40-12) Anggone ngencengake buntute kaya wit eres,

otot-ototing pupune bebuletan,

(40-13) Balung-balunge kaya pipa tembaga,

ragangane kaya lantakan wesi.

(40-14) Iku kang dhisik dhewe katitahake dening Gusti Allah,

makhluk kang kaparingan gegaman pedhang;

(40-15) gunung-gunung padha nuwuhake kang minangka pakane;

kewan alasan padha seneng-seneng ana ing kono.

(40-16) Jaran Nil mau anggone njerum ana ing sangisoring wit trate,

ingaling-alingan ing glagah lan rawa.

(40-17) Tetuwuhan trate padha ngayomi kalawan ayang-ayangane,

sarta ingubengan ing wit truntum.

(40-18) Sanadyan ilining banyu santer banget, kewan mau ora gumeter;

sanadyan bengawan Yarden luber nempuh marang cangkeme,

(40-19) Apa wong bisa nyekel saka ing ngarep lan bisa ngeluhi irunge?”