Jabur 38

Masmur anggitane Prabu Dawud nalika nyaosake kurban pengetan.

(38-2) Dhuh Yehuwah, kawula mugi sampun ngantos kaukum salebeting bebendu Paduka,

sarta kawula sampun ngantos karangket ing salebeting bramantya Paduka;

(38-3) amargi kawula ketaman ing panah Paduka,

asta Paduka sampun ndhawahi kawula.

(38-4) Daging kawula boten wonten ingkang saras margi saking bebendu Paduka,

balung kawula boten wonten ingkang wilujeng margi saking dosa kawula;

(38-5) amargi piawon kawula sampun tumempuh dhateng ing sirah kawula

sadayanipun punika kados momotan ingkang langkung dening awrat saha kawraten tumrap kawula.

(38-6) Koreng kawula mambet boten eca, ngemu nanah

margi saking bodho kawula.

(38-7) Kawula ngantos wungkuk, ngantos mbengkeluk sanget;

sadinten muput anggen kawula lumampah sarwi mangangge bagor.

(38-8) Bangkekan kawula kebak tatu,

saha daging kawula boten wonten ingkang wetah;

(38-9) kawula nglempuruk, katelasan kakiyatan,

kawula asesambat amargi manah kawula trataban.

(38-10) Dhuh Pangeran, Paduka nguningani sadaya pepenginan kawula,

sarta boten kesamaran menggah pasambat kawula.

(38-11) Manah kawula trataban, kakiyatan kawula telas,

saha mripat kawula koncatan sunaripun.

(38-12) Mitra saha tetepangan kawula sami sumingkir, margi saking memala kawula,

saha sanak-sadherek kawula sami nebih.

(38-13) Tiyang ingkang ngarah nyawa kawula sami masang kala-jiret,

ingkang murih cilaka kawula sami ngrantam badhe ngrisak kawula,

(38-14) Nanging kawula kados tiyang budheg, boten mireng,

lan kados tiyang bisu, ingkang boten mbikak cangkemipun.

(38-15) Malah kados tiyang ingkang boten mireng,

lan cangkemipun boten saged mabeni.

(38-16) Dene Paduka ingkang kawula ajeng-ajeng, dhuh Yehuwah;

Paduka ingkang badhe maringi wangsulan, dhuh Pangeran Allah kawula.

(38-17) Gagasan kawula makaten: “Anggeripun tiyang punika sampun ngantos bingah-bingah margi saking kawula,

sampun ngantos gumunggung manawi suku kawula gloyoran!”

(38-18) Awit kawula badhe dhawah jalaran kasandhung,

saha kawula tansah karidhu ing sakit.

(38-19) Dene kawula ngakeni kalepatan kawula,

kawula melang-melang margi saking dosa kawula.

(38-20) Mengsah kawula kathah sanget,

tuwin kathah tiyang ingkang sengit dhumateng kawula tanpa sabab;

(38-21) tiyang ingkang males awon dhateng kasaenan kawula,

sami nglawan kawula, amargi kawula ngudi dhateng kasaenan.

(38-22) Dhuh Yehuwah Allah kawula, Paduka mugi sampun negakaken kawula,

sampun nebihi kawula.

(38-23) Mugi enggala mitulungi kawula,

dhuh Pangeran, Pamarta kawula!