Jabur 89

Kidung piwulang, anggitane Etan, wong Ezrahi.

(89-2) Sih-susetyaning Yehuwah badhe kawula kidungaken ing salaminipun,

kasetyan Paduka badhe kawula suwuraken kaliyan cangkem kawula turun-tumurun.

(89-3) Amargi sih-susetya Paduka binangun ing salami-laminipun;

kasetyan Paduka jejeg kados langit.

(89-4) Paduka sampun ngandika: “Ingsun wus karya prajanjian kalawan pilihaningSun,

Ingsun wus supaos marang Dawud, abdiningSun.

(89-5) Wijinira Suntetepake ing salawas-lawase,

sarta dhamparira Sunbangun nganti turun-tumurun.” (Selah)

(89-6) Margi saking punika langit ngucap sokur margi saking kaelokan Paduka, dhuh Yehuwah,

malah inggih jalaran saking kasetyan Paduka

(89-7) Amarga ing mega-mega iku sapa kang ngembari Pangeran Yehuwah,

lan ing antarane para kang manggon ing swarga

(89-8) Gusti Allah kineringan ana ing kalangane para suci,

lan banget diwedeni ngluwihi kabeh kang padha ngayap ing sakiwa tengene.

(89-9) Dhuh Yehuwah, Gusti Allahipun sarwa tumitah, sinten ingkang kados Paduka?

Paduka punika santosa, dhuh Yehuwah, saha kasetyan Paduka wonten ing sakubeng Paduka.

(89-10) Gumunggungipun saganten punika Paduka ingkang ngereh,

manawi alunipun ageng Paduka ingkang ngendhakaken.

(89-11) Rahab sampun Paduka remuk kados tiyang ingkang pinejahan,

mengsah Paduka sampun Paduka buyaraken klayan asta Paduka ingkang rosa.

(89-12) Langit punika kagungan Paduka, bumi punika ugi kagungan Paduka,

jagad saisinipun sadaya punika Paduka ingkang ndhasari.

(89-13) Ler lan kidul punika Paduka ingkang nitahaken,

redi Tabor tuwin Hermon sami bingah-bingah

(89-14) Paduka ingkang kagungan bau santosa

asta Paduka punika rosa tuwin luhur asta Paduka tengen.

(89-15) Kaleresan kaliyan kaadilan dados tetalesing dhampar Paduka,

sih-kadarman miwah kasetyan sami lumampah wonten ing ngarsa Paduka.

(89-16) Rahayu bangsa ingkang saged surak-surak,

dhuh Yehuwah, gesangipun kasunaran ing wedana Paduka,

(89-17) sami asurak-surak sadinten muput margi saking asma Paduka,

saha sami rumaos luhur margi kaadilan Paduka.

(89-18) Amargi Paduka ingkang dados kamulyaning karosanipun,

singat kawula kaunggulaken margi saking keparenging panggalih Paduka.

(89-19) Awitdene tetameng kawula sadaya punika kagunganipun Pangeran Yehuwah,

saha ratu kawula punika kagunganipun Gusti Allahipun Israel, ingkang suci.

(89-20) Sampun nate wonten pangandika Paduka sarana wahyu dhateng para tiyang ingkang Paduka kasihi,

suraosipun: “Ingsun wus maringi makutha marang sawijining pahlawan,

(89-21) Ingsun wus nemu Dawud, abdiningSun,

kang wus Sunjebadi kalawan lenganingSun kang suci.

(89-22) Iku bakal tetep Sunreksa kalawan astaningSun,

sarta Sunsantosakake kalawan bauningSun.

(89-23) Iku ora bakal ditempuh ing mungsuh,

apadene kawasesa ing wong culika.

(89-24) Mungsuhe bakal padha Sunremuk ana ing ngarepe,

sarta kang padha nyengiti bakal Sunsirnakake.

(89-25) Iku bakal kinanthi ing kasetyan lan sih-kadarmaningSun,

sarta sungune bakal kaunggulake karana asmaningSun,

(89-26) Ingsun bakal ndadekake tangane ngwasani segara,

sarta tangane tengen ngereh kali-kali.

(89-27) Panyebute marang Ingsun bakal mangkene: “Paduka punika Rama kawula,

Gusti Allah kawula, sarta peparanging karahayon kawula.”

(89-28) Sarta iya bakal Sunjunjung dadi putra pembarep,

tuwin kang luhur dhewe ana ing antarane para raja ing salumahing bumi.

(89-29) Sih-susetyaningSun marang dheweke bakal Sunlestarekake ing salawase,

lan prasetyaningSun bakal tetep tumrap dheweke.

(89-30) Anak-putune Sunlestarekake lumintu ing salawase,

apadene dhampare ing saumuring langit.

(89-31) Saupama anak-putune padha nglirwakake ToretingSun,

sarta lakune ora manut ing pranataningSun,

(89-32) lan padha nerak marang katetepaningSun,

sarta ora netepi pepakeningSun,

(89-33) panerake mesthi padha Sunwales kalawan gada,

tuwin kaluputane kalawan gebug.

(89-34) Nanging sih-susetyaningSun bakal ora Sunedohake saka Dawud,

sarta Ingsun ora bakal nyelaki kasetyaningSun.

(89-35) Ingsun ora bakal nerak marang prasetyaningSun,

tuwin apa kang kawedhar saka ing lathiningSun ora bakal Sunowahi.

(89-36) Sapisan Ingsun wus sumpah demi kasuceningSun,

mesthi Ingsun ora bakal cidra marang Dawud.

(89-37) Tedhak-turune bakal lestari ing salawas-lawase,

lan dhampare kaya srengenge ana ing ngarsaningSun,

(89-38) kaya rembulan kang ana ing salawas-lawase

minangka seksi kang setya tuhu ana ing mega.” (Selah)

(89-39) Nanging Paduka piyambak nampik saha nyebrataken,

sarta ndhawahaken bebendu Paduka dhumateng ingkang Paduka jebadi,

(89-40) prajanjian Paduka kaliyan ingkang abdi Paduka batalaken,

makuthanipun Paduka regedi kados lebu,

(89-41) balowartinipun Paduka rebahaken,

beteng-betengipun Paduka dadosaken jugrugan.

(89-42) Sadaya tiyang ingkang langkung wonten ing margi sami ngrayahi,

sarta dados cacadan tumrap tangga tepalih.

(89-43) Tangan tengenipun para satrunipun sami Paduka unggulaken,

sakathahing mengsahipun sampun sami Paduka damel bingah-bingah.

(89-44) landheping pedhangipun Paduka damel mbalik,

Paduka boten damel supados saged tanggon wonten ing peprangan.

(89-45) Cahyanipun Paduka suremaken,

sarta dhamparipun Paduka rebahaken ing siti.

(89-46) Dinten enemipun sampun Paduka celakaken;

piyambakipun Paduka krukubi klayan kawirangan. (Selah)

(89-47) Dhuh Yehuwah, ngantos pinten dangunipun anggen Paduka tansah wonten ing pasingidan,

sarta anggenipun bebendu Paduka mulad-mulad kados latu punika?

(89-48) Paduka mugi karsaa ngengeti menggah gesang punika sapinten ta dangunipun,

punapa tanpa damel anggen Paduka nitahaken sakathahing anakipun manungsa punika?

(89-49) Tiyang gesang ingkang pundi ingkang boten badhe ngalami pejah,

ingkang saged nguwalaken nyawanipun saking pamisesaning jagadipun tiyang pejah? (Selah)

(89-50) Dhuh Pangeran, pundi sih-susetya Paduka ingkang sakawit,

ingkang Paduka janjekaken dhateng Dawud mawi supaos demi kasetyan Paduka punika?

(89-51) Dhuh Pangeran, Paduka mugi karsaa ngengeti bilih abdi Paduka dipun wewada,

saha bilih kawula nandhang pangerang-erangipun para bangsa wonten ing salebetipun manah kawula,

(89-52) ingkang dipun ucapaken para mengsah Paduka, dhuh Yehuwah,

ingkang kalairaken kangge memada tindak-tandukipun jebadan Paduka.

(89-53) Pinujia Pangeran Yehuwah ing salami-laminipun. Amin. Amin!