Jabur 9

Kanggo lurah pasindhen. Manut lagu: Mut-Laben. Masmur anggitane Sang Prabu Dawud.

(9-2) Kawula badhe ngunjukaken panuwun dhumateng Sang Yehuwah kalayan gumolonging manah,

kawula badhe nyariyosaken sakathahing kaelokan Paduka.

(9-3) Kawula badhe bingah-bingah sarta asumyak-sumyak awit saking Paduka,

Asma Paduka kawula puji klayan masmur, dhuh Gusti,

(9-4) awit mengsah kawula sami mundur,

rebah lajeng sirna wonten ing ngarsa Paduka.

(9-5) Amargi Paduka ingkang mbelani prakawis kawula lan wewenang kawula,

temah kawula angsal kaleresan,

Paduka lenggah ing dhampar jumeneng Hakim ingkang adil.

(9-6) Para bangsa sami Paduka ancam,

para tiyang duraka Paduka tumpes;

namanipun Paduka sirnakaken langgeng ing salaminipun.

(9-7) Mengsah sampun sami tumpes tapis,

kithanipun sampun sami Paduka gempuri,

(9-8) Nanging Sang Yehuwah wus lenggah ing dhampar salawase,

dhampare kang kaadegake iku kanggo nindakake pangadilan.

(9-9) Iya Panjenengane iku kang ngukumi jagad kalawan adil,

sarta ngadili para bangsa kalawan patitis.

(9-10) Iya mangkono iku anggone Sang Yehuwah dadi pangauban tumrap wong kang katindhes,

dadi pangauban ing wektu karubedan.

(9-11) Tiyang ingkang wanuh kaliyan asma Paduka, punika sami kumandel dhateng Paduka,

amargi Paduka, boten nate negakaken tiyang ingkang ngupadosi Paduka, dhuh Yehuwah.

(9-12) Padha ngidungna masmur kagem Sang Yehuwah, kang akedhaton ing Sion.

Padha nyaritakna pandamele ana ing tengahing para bangsa.

(9-13) Dene Panjenengane kang males marang wong kang ngwutahake getih, enget marang wong kang katindhes,

ora kesupen marang pasambate.

(9-14) Dhuh Yehuwah, kawula mugi Paduka welasi,

mugi nupiksani kasrakatan kawula margi saking pandamelipun para tiyang ingkang sengit dhateng kawula;

Paduka ingkang ngentasaken kawula saking gapuraning pejah,

(9-15) supados kawula saged nyariyosaken sadaya pakaryan Paduka, ingkang wajib pinuji punika,

sarta wonten ing gapuraning putri ing Sion, kawula asurak-surak,

(9-16) Bangsa-bangsa wus padha kecemplung ing luwangan gaweane dhewe,

sikile padha kena ing jiret, pasangane dhewe.

(9-17) Sang Yehuwah wus nglairake sarirane, Panjenengane nindakake pangadilan;

wong duraka kejiret ing pasangane dhewe. Higayon. (Selah)

(9-18) Para wong duraka bakal padha bali menyang ing teleng palimengan,

malah uga sakehing bangsa kang padha lali marang Gusti Allah.

(9-19) Awitdene wong mlarat iku ora dilalekake ing sateruse,

wong kang kesrakat ora kelangan pangarep-arep ing salawase.

(9-20) Dhuh Yehuwah, mugi karsaa jumeneng, manungsa sampun ngantos angsal kaunggulan,

para bangsa sami kadhawahana pangadilan wonten ing ngarsa Paduka.

(9-21) Dhuh Yehuwah, mugi sami Paduka damel geter,

satemah para bangsa sami ngakeni, bilih namung manungsa kemawon kawontenanipun. (Selah)