"നീയല്ലോ എന്റെ അന്തരംഗങ്ങളെ നിര്മ്മിച്ചതു, എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തില് നീ എന്നെ മെടഞ്ഞു."
15
ഭയങ്കരവും അതിശയവുമായി എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കയാല് ഞാന് നിനക്കു സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നു; നിന്റെ പ്രവൃത്തികള് അത്ഭുതകരമാകുന്നു; അതു എന്റെ ഉള്ളം നല്ലവണ്ണം അറിയുന്നു.
16
ഞാന് രഹസ്യത്തില് ഉണ്ടാക്കപ്പെടുകയും ഭൂമിയുടെ അധോഭാഗങ്ങളില് നിര്മ്മിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോള് എന്റെ അസ്ഥിക്കുടം നിനക്കു മറവായിരുന്നില്ല.
17
ഞാന് പിണ്ഡാകാരമായിരുന്നപ്പോള് നിന്റെ കണ്ണു എന്നെ കണ്ടു; നിയമിക്കപ്പെട്ട നാളുകളില് ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നപ്പോള് അവയെല്ലാം നിന്റെ പുസ്തകത്തില് എഴുതിയിരുന്നു;
18
"ദൈവമേ, നിന്റെ വിചാരങ്ങള് എനിക്കു എത്ര ഘനമായവ! അവയുടെ ആകത്തുകയും എത്ര വലിയതു!"
19
അവയെ എണ്ണിയാല് മണലിനെക്കാള് അധികം; ഞാന് ഉണരുമ്പോള് ഇനിയും ഞാന് നിന്റെ അടുക്കല് ഇരിക്കുന്നു.
20
"ദൈവമേ, നീ ദുഷ്ടനെ നിഗ്രഹിച്ചെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു; രക്തപാതകന്മാരേ, എന്നെ വിട്ടുപോകുവിന് ."
21
അവര് ദ്രോഹമായി നിന്നെക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കുന്നു; നിന്റെ ശത്രുക്കള് നിന്റെ നാമം വൃഥാ എടുക്കുന്നു.
22
"യഹോവേ, നിന്നെ പകെക്കുന്നവരെ ഞാന് പകക്കേണ്ടതല്ലയോ? നിന്നോടു എതിര്ത്തുനിലക്കുന്നവരെ ഞാന് വെറുക്കേണ്ടതല്ലയോ?"
23
ഞാന് പൂര്ണ്ണദ്വേഷത്തോടെ അവരെ ദ്വേഷിക്കുന്നു; അവരെ എന്റെ ശത്രുക്കളായി എണ്ണുന്നു.
24
"ദൈവമേ, എന്നെ ശോധന ചെയ്തു എന്റെ ഹൃദയത്തെ അറിയേണമേ; എന്നെ പരീക്ഷിച്ചു എന്റെ നിനവുകളെ അറിയേണമേ."