Ayub 39

1

(39-4) Sira apa sumurup wancine wedhus gunung duwe anak,

utawa apa namatake menjangan anggone nglarani?

2

(39-5) Apa sira bisa ngetung pirang sasi anggone meteng

sarta apa bisa nyumurupi ing eleke?

3

(39-6) Anggone nglairake anake, kalawan njengking

lan banjur ngetokake isining guwa-garbane.

4

(39-7) Anake padha dadi rosa lan gedhe ana ing ara-ara,

padha lunga lan ora bali marang embokne.

5

(39-8) Sapa kang ngumbar kuldi alasan,

utawa sapa kang nguculi dhadhunge kuldi ing ara-ara?

6

(39-9) Ara-ara kang Sunparingake dadi papan padunungane

lan tanah asin dadi pasabane.

7

(39-10) Ramening kutha dipoyoki,

ora krungu swarane kang nggiring;

8

(39-11) banjur golek pangonan ing gunung-gunung,

lan ngluru samubarang kang ijo.

9

(39-12) Apa bantheng gelem teluk marang sira

utawa gelem turu ing sacedhaking ambenira manawa bengi?

10

(39-13) Apa sira bisa meksa bantheng ngenut kalenaning wluku kalawan keluhan,

utawa nggaru bumi ing lebak ngetutake lakunira?

11

(39-14) Apa sira pracaya, marga gedhe karosane?

Utawa banjur sira pasrahi pagaweanira kang abot?

12

(39-15) Apa sira nemtokake, yen bakal ngulihake pametuning buminira,

lan nglumpukake ing papan panutonira?

13

(39-16) Manuk unta kekablak kalawan bungah

nanging apa elar lan wulu iku mratelakake katresnan?

14

(39-17) Awit endhoge ditinggal ing lemah,

lan dietogake sarta diangremake ana ing pawedhen,

15

(39-18) nanging lali, manawa endhog mau bisa kapidak ing sikil,

lan kailes-iles ing kewan alasan.

16

(39-19) Pangrengkuhe marang anak-anake keras kaya-kaya dudu anake dhewe;

sanajan rekasane tanpa guna, ora dipreduli,

17

(39-20) amarga ora kaparingan kawicaksanan dening Gusti Allah

lan ora dipandumi pangreten.

18

(39-21) Manawa kekablak kalawan gumunggung.

banjur nggeguyu jaran lan kang nunggangi.

19

(39-22) Apa sira kang aweh karosan marang jaran?

Apa sira kang nyandhangi suri ing githoke?

20

(39-23) Apa sira kang mbisakake mlumpat kaya walang?

Panggabere kang nggegirisi medeni.

21

(39-24) Anggone thakur-thakur ing lemah kalawan gambira,

anggone maju methukake gegaman kalawan kakuwatan.

22

(39-25) Sabarang kang nggegirisi digeguyu, sarta ora tau wedi

apadene ora gelem mundur manawa arep-arepan karo pedhang.

23

(39-26) Endhong panah kamrincing ing sadhuwure,

tumbak lan towok pating cleret.

24

(39-27) Kalawan ringas lan galak lemah dikemah-kemah,

sarta banget notole manawa krungu unining kalasangka;

25

(39-28) ngerik-ngerik manawa kalasangka kaunekake;

lan saka ing kadohan wus bisa ngambus anane perang,

bantering abane para panggedhe tuwin suraking wadya-bala.

26

(39-29) Apa kapinteranira kang mulang mabur manuk wulung

kalawan ngegarake swiwine ngener mangidul?

27

(39-30) Apa marga saka prentahira manuk beri iku anggone banjur mumbul

lan nusuh ing panggonan kang dhuwur?

28

(39-31) Anggone manggon lan nusuh ana ing gunung parang,

ing pucaking gunung parang lan ing gunung kang angel ingunggahan.

29

(39-32) Ana ing kono anggone ingak-inguk madik-madik memangsane,

matane ngingat-ngingatake saka ing kadohan;

30

(39-33) anake padha ngokop getih

lan ing ngendi ana bathang, manuk beri mesthi ana ing kono.”

alkitab.me