Jabur 59

Nyuwun pitulungan nglawan mungsuh 1

Kanggo lurah pasindhen.

Miturut lagu: Aja ngrusak. Miktam anggitane Prabu Dawud, nalika Sang Prabu Saul utusan ndingkik lan nyedani ana ing daleme.

(59-2) Dhuh Allah kawula, kawula mugi Paduka uwalaken saking mengsah kawula,

Paduka mugi karsaa mbetengi kawula tumrap ingkang sami nglawan kawula.

2

(59-3) Kawula mugi kauwalna saking tiyang ingkang sami damel piawon,

kaluwarana saking tiyang ingkang sami remen ngwutahaken rah.

3

(59-4) Amargi tiyang punika saestu sami nyegat ngangkah dhateng nyawa kawula,

tiyang prakosa sami nempuh kawula,

mangka kawula boten nerak wewaler, kawula boten dosa, dhuh Yehuwah,

4

(59-5) kawula boten gadhah kalepatan, kok sami mlajeng saha tata-tata.

Paduka mugi karsaa ngrawuhi kawula lan karsaa nguningani!

5

(59-6) Dhuh Yehuwah, Gusti Allahipun ingkang sarwa dumadi,

Paduka punika Gusti Allahipun Israel.

Paduka mugi karsaa wungu paring paukuman dhateng para bangsa;

para tiyang ingkang sami nglampahi piawon lan nandukaken kiyanat punika sampun ngantos Paduka welasi! (Selah)

6

(59-7) Saben sonten sami wangsul malih,

sami mbaung kados segawon sarta ngubengi kitha.

7

(59-8) Saestu, sami nyemoni kaliyan cangkemipun;

panyenyamah dumunung ing lambenipun,

sabab -- sinten ingkang mirengaken?

8

(59-9) Nanging tiyang punika sami Paduka gegujeng, dhuh Yehuwah,

sakathahing bangsa sami Paduka poyoki.

9

(59-10) Dhuh kakiyatan kawula, Paduka ingkang kawula gondheli,

amargi Gusti Allah dados kitha beteng kawula.

10

(59-11) Allahku bakal methuk aku kalawan sih-kadarmane;

Gusti Allah bakal marakake aku bisa ngremehake para satruku.

11

(59-12) Mugi sampun ngantos sami Paduka pejahi, supados bangsa kawula boten kesupen,

mugi Paduka damel sami kelunta-lunta klayan pamisesa Paduka,

mugi sami Paduka rebahaken, dhuh Pangeran, tetameng kawula.

12

(59-13) Ujaring lambenipun punika dosaning cangkemipun,

sami kajireta margi saking piyangkuhipun.

Amargi ipat-ipat lan cidra ingkang dipun cariyosaken.

13

(59-14) Mugi sami katumpesa kalayan bebendu, katumpesa

ngantos sami sirna,

supados smi mangretosa, bilih Gusti Allah ingkang misesani tedhak turunipun Rama Yakub,

ngantos dumugi ing pungkasaning bumi. (Selah)

14

(59-15) Saben wanci sonten sami dhateng malih,

mbaung kados segawon sarta ngubengi kitha.

15

(59-16) Sami nglambrang ngupados tedha,

manawi boten tuwuk, lajeng sami nggereng.

16

(59-17) Nanging kawula badhe ngidungaken kakiyatan Paduka,

ing wanci enjing kawula badhe asurak-surak margi saking sih-kadarman Paduka;

amargi Paduka punika sampun dados kitha beteng kawula,

papan pangungsen kawula ing salebeting karupekan kawula.

17

(59-18) Dhuh Karosan kawula, Paduka badhe kawula kidungaken klayan kidung masmur;

amargi Gusti Allah punika dados kitha beteng kawula,

Gusti Allah kawula ingkang asih-darma.