Jabur 83

Masmur anggitane Asaf: sawijining kekidungan.

(83-2) Dhuh Allah, Paduka mugi sampun kendel

mugi karsaa ngandika, saha sampun nganggur, dhuh Allah!

(83-3) Amargi mengsah Paduka sami gumuruh,

tiyang ingkang sami sengit dhumateng Paduka sami nglangak kumethak,

(83-4) sami ngrantam paekan nglawan Paduka,

sarta sami sakuthon badhe nglawan para ingkang Paduka ayomi.

(83-5) Wicantenipun makaten: “Ayo kita padha nyirnakake bangsa iku

supaya jenenge Israel ora kocap maneh!”

(83-6) Saestu, sampun sami ngrantam kalayan saiyeg,

sami damel prajanjian nglawan Paduka:

(83-7) Para ingkang sami manggen ing kemahipun bangsa Edom, lan Ismael,

Moab kaliyan Hagar,

(83-8) Gebal lan Amon tuwin Amalek,

Filisti sesarengan kaliyan tiyang ing Tirus,

(83-9) ugi Asyur sami manunggil kaliyan tiyang-tiyang wau,

sami dados bebantunipun darah Lut. (Selah)

(83-10) Sedaya punika sami kadamela kadosdene bangsa Midian,

kados Sisera tuwin Yabin wonten ing sacelakipun lepen Kisyon,

(83-11) ingkang sampun sami katumpes wonten ing Endor,

sami dados rabuking siti.

(83-12) Para pangagengipun sami kadamela kados Oreb kaliyan Zeeb,

saha sakathahing pemimpinipun kados Zebah lan Salmunah,

(83-13) ingkang sami wicanten: “Payo padha ngejegi

papan-papan padalemaning Allah.”

(83-14) Dhuh Allah kawula, tiyang punika sami kadadosna kados dhedhak ingkang mabul-mabul,

kados mrambut ingkang kabur ing angin.

(83-15) Kados latu ingkang mbesmi wana,

saha kados urubing latu ingkang nggesengaken redi-redi,

(83-16) sami kaoyaka kaliyan prahara Paduka,

tuwin kadamela kaget kaliyan lesus Paduka.

(83-17) Rainipun sami kasasabana ing wirang,

supados sami ngupadosana asma Paduka, dhuh Yehuwah.

(83-18) Kajengipun sami nandhang wirang sarta kaget ing salaminipun,

sami kawirangna saha lejeng sami tumpes,

(83-19) supados sami sumerepa, bilih namung Paduka ingkang asma Yehuwah,

Ingkang Mahaluhur tuwin misesani ing salumahing bumi.