Jabur Daud. Nun PANGERAN, abdi sasambat ka Gusti, enggal tulungan. Ana abdi sasambat mugi didangu.
2
Tampi paneda abdi lir dupa. Tampi leungeun abdi anu nadah, lir kurban peuting.
3
Nun PANGERAN, tempatkeun pangawal dina sungut abdi, tempatkeun nu kemit dina biwir abdi.
4
Jagi abdi, supados henteu mikahayang kaawonan henteu ngiring kana kajahatan jalmi nu jarahat henteu ngiring kana pestana.
5
Abdi nampi kana hukuman sareng panegorna jalmi sae, sawangsulna teu hayang dihormat ku jalmi jahat, lantaran paneda abdi salamina pikeun ngalawan kalakuanana anu goreng.
6
Upama para pamanggul maranehna parantos ditotogkeun ti luhur karang, nembe karasa ku jalmi-jalmi yen omongan abdi bener.
7
Lir kayu anu dibeulah sarta dicacag lembut, tulang-tulang maranehna bakal ngabarak sisi kuburan.
8
Sawangsulna abdi tetep percaya ka Gusti, nun PANGERAN abdi Nu Maha Agung. Ka Gusti abdi nyalindung, raksa abdi tina ajal!
9
Mugi abdi diraksa tina pitapak musuh, diluputkeun tina eurad jalma jarahat.
10
Muga eta anu jarahat teh beunang ku tataheunanana sorangan, sawangsulna abdi sing lulus.