Dina hiji taun, Sargon raja Asur nimbalan panglima perangna sina ngarurug ka Asdod, ibu kota nagri Pelisti.
2
Tilu taun samemehna, PANGERAN nimbalan ka Yesaya putra Amos, yen anjeunna teu meunang nganggo raksukan jeung teu meunang ditarumpah. Yesaya tumut, anjeunna ngider bari sataranjang jeung teu ditarumpah.
3
Sanggeus Asdod karebut, PANGERAN ngandika, "Tilu taun Yesaya abdi Kami hirupna teu make pakean, teu ditarumpah-tarumpah acan, eta pikeun ngagambarkeun nasib anu bakal karandapan ku Mesir jeung Sudan.
4
Jalma-jalma di eta dua nagri, kolot jeung budak bakal jaradi tawanan sarta ditawan ku raja Asur, sajajalan tararanjang, biritna barorete jeung teu ditarumpah-tarumpah acan, matak aeb ka Mesir.
5
Sakur anu tadina ngandelkeun ka Sudan jeung ngagulkeun Mesir, kabeh saralah pangira, tungtungna pegat harepan.
6
Pribumi nagri-nagri sapanjang basisir Pelisti bakal ngaromong kieu, ‘Behna mah bangsa anu ku urang diandelkeun bisa nangtayungan tina ancaman raja Asur teh nepi ka beunang dikitu-kitu! Ari geus kieu, urang rek bisa luput kumaha tina bahaya?’"